mieli od słów przyjść do kłótni, a gdy się upierali o pierwszeństwo odwagi, miał się Mitrobates odezwać z wyrzutem do Oroitesa: „ty chcesz liczyć się do mężów, kiedyś nie zdobył dla króla wyspy Samos przy twém namiestnictwie leżącéj, a tak oto łatwéj do zagarnięcia, że ją któryś z krajowców z piętnastu tylko ciężko zbrojnymi porwawszy się posiadł, i teraz nią włada!“ Owoż powiadają jedni że Oroites to usłyszawszy, i zabolawszy nad swoją sromotą, zapragnął nie tak na tym który go obraził pomścić się, jako raczéj Polykratesa zgoła zgubić, z powodu którego ukrzywdzony został. Mniejsza znów liczba opowiada że Oroites wyprawił do Samos herolda, ażeby się domagał czegoś tam (nie wyrażają bowiem tego), a Polykrates właśnie znajdował się w świetlicy męskiéj, i był przy nim Anakreon z Teos; i jakoś czy to z umysłu Polykrat lekko wziął sprawę Oroitesa, czy przypadek tak zdarzył, dość że herold Oroitesa przystąpiwszy do niego przemówił, Polykrates przecież (właśnie bowiem zwrócony był do ściany) ani się nie obrócił do niego, ani nie odpowiedział. Owoż te dwa powody śmierci Polykratesa opowiadają, i wolno uwierzyć któremu z nich dwóch kto zechce. Oroites tedy siedząc w Magnezii ponad rzeką Maeandrem położonéj wyprawił Myrsosa syna Gygesa Lydyjczyka do Samos z poselstwem, aby wybadać umysł Polykratesa. Polykrates bowiem pierwszym jest z Greków o których wiemy co zapomyślał o panowaniu na morzu, oprócz Minosa z Knossos i jeżeli który inny jeszcze władał pierwéj od tegoż na morzu. Wszakże z wieku tak zwanego bohaterów, Polykrates jest pierwszym, a mocno on tuszył że i nad Jonią i nad wyspami zapanuje. Poznawszy więc takie w nim zamysły Oroites wyprawił doń poselstwo z następującem oznajmieniem: „Oroites Polykratowi to wypowiada. Dowiaduję się iż kusisz się na wielkie przedsięwzięcia a nie posiadasz pieniędzy odpowiednich swoim zamysłom. Zatém tak postąpiwszy, i sobie dopomożesz i mnie wraz ocalisz. Mnie bowiem król Kambyzes napina zgubę i zapowiada takową jawnie. Ty więc wyprowadziwszy i mnie
