i tamtéj stronie góry (tunel). Długość tego przekopu wynosi siedm stadjonów, wysokość zaś i szerokość ośm stóp każda. Środkiem zaś całego tego podziemnego przekopu, inny przekop dwudziestu łokci głębokości wydrążono, a trzy stopy szerokości wynoszący, przez który rurami prowadzona woda od wielkiego źródła wiedziona, dostaje się do miasta. Architektą tego przekopu był Megarejczyk Eupalinos syn Naustrofosa. To więc jedno jest dzieło z owych trzech; drugiem jest. grobla w morzu około przystani, głęboka do dwudziestu sążni, długość zaś jéj przenosi dwa stadiony. Trzeciém dziełem przez nich dokonaném, jest świątynia[1] największa ze wszystkich któreśmy oglądali; téj budowniczym pierwszym był Rojkos syn Filisa, krajowiec. Dla tych powodów dłużéj rozwiodłem się nieco o Samijczykach.
Atoli naprzeciw Kambyzesowi przedłużającemu pobyt i szalejącemu w Aegypcie bunt podnosi mężnych dwóch braci Magów, z których jednego dozorcą nad domem swoim pozostawił był Kambyzes. Ten tedy powstał naprzeciw niemu dowiedziawszy się że śmierć rzeczywistą Smerdisa ukrywają, a że nie wielu tylko z Persów wie o niéj, większa zaś liczba mniema go jeszcze żyjącym. Wedle tego ułożywszy swe zamiary tak oto pokusił się o władzę królewską. Miał on brata, o którym powiedziałem że razem z nim bunt podniósł, z kształtu bardzo podobnego Smerdisowi synowi Cyrusa, którego Kambyzes lubo rodzonego brata zgładził. Był tedy tenże podobien z kształtu Smerdisowi, toż i imię to samo „Smerdis“ nosił. W tego męża wmówiwszy Mag Patizeithes że sam wszystko dla niego podziała, usadził na tron królewski. Zaczém rozesłał heroldów tak w inne kraje jako téż i do Aegyptu osobnego ażeby zapowiedział wojsku że odtąd Smerdisa Cyrusowego a nie Kambyzesa słuchać należy. Owoż jako inni heroldo-
- ↑ Była to świątynia Hery, o któréj już wspomniał pisarz przy opisie Labiryntu aegyp. w Xiędze II, 148. Wedle Ottf. Müllera str. 57 była ona 372 stóp długa, 189 stóp szeroka.
