Strona:PL Herodot - Dzieje.djvu/173

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

po śmierci“ To czynią przy ucztach, ojczystych zaś trzymając się obyczajów żadnego obcego nie dopuszczają. Toż zachowując inne pamiątki, mają i śpiew jeden Linos[1], który nucą w Fenicji, w Cyprze i gdzieindziéj, lecz podług narodów nazywają, zgadza się on przecież zupełnie z tym, który Grecy Linem mieniąc śpiewają, tak iż wielu innym osobliwościom Aegyptu się dziwiąc i nad tém się zastanawiałem, zkąd Lina tego wzięli. Zdaje się zaś, iż go z dawien dawna nucą. Po aegypsku zowie się Linos Maneros. Powiadali Aegypcianie iż był on pierwszego króla nad Aegyptem jednorodzonym synem, który umarłszy przedwcześnie żałobnemi pieśniami od Aegypeian uczczony został, i że ta pieśń pierwszą i jedyną u nich była. Podobni są jeszcze w tem Aegypcianie jednym z Greków Lakedaemończykom; oto młodzież u nich napotykając starców ustępuje im z drogi i na bok się usuwa, a przed przybliżającymi się z siedzeń powstaje. W tém przecież z żadnymi zgoła z Greków się nie zgadzają, że miasto zagadywania do siebie na ulicach, kłaniają się aż do kolan zniżając rękę. Ubierają się w tuniki lniane obszyte fontaziami około nóg, które kalaziris zowią; na te na wierzch zarzucają szaty z białéj wełny. Wszakże do świątyń nie przynoszą wełnianych, ani się w nich chowają, gdyż się nie godzi. Jest to jak w obrzędach Orfickich i Bachickich, a właściwie Aegypskich i Pythagorejskich; i tych bowiem tajemnic wyznawcy nie wolno być pogrzebionym w szatach wełnianych. Jest także i o tém święte tłómaczenie.

To także wynaleźli Aegypcianie, do którego z bogów każdy miesiąc i dzień należy, w którym dniu każdy się urodził, co go spotka, jak umrze, i jakie będą jego przyszłe przymioty. I tych rzeczy użyli niektórzy z Greków poezyą się zajmujący. Dziwów także więcéj od wszystkich innych ludzi wynaleźli; gdy bowiem zdarzy się który pilnują go spi-

  1. Znaczy tutaj: Śpiew żałobny, pierwotnie oznacza sławnego tego imienia śpiewaka u Greków.