Przejdź do zawartości

Strona:PL Henryk Sienkiewicz-Pisma zapomniane i niewydane.djvu/224

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
ZAGŁOBA

Amen!

(otwiera ramiona i ściska Oliwjusza)

Niech żyje Oliwjusz! A huknąć mi na wiwat z samopałów — i niech żyją państwo młodzi!

KONIEC SZTUKI.


Komedję tę, która w całości ukazuje się tutaj po raz pierwszy, wystawiono na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie w dzień jubileuszu Sienkiewicza, 22 grudnia roku 1900.