Ta strona została uwierzytelniona.
— Doskonale, świetnie, wspaniale…
— Prędko, prędko dziewczynki, pociąg zaraz ruszy — przynaglała pani; jedna za drugą sypały się z wagonu podróżniczki.
— Gotów — gwizdnął przeciągle pan Lendzion, zawiadowca.
Na stacji witano się, ściskano i piszczano, kiedy pociąg zaczął się zwolna naprzód posuwać.
— O — zawołała Małgosia — nasza kartka....
Zapomniana i samotna mignęła dziewczynkom już w biegu z okna wagonu kartka z grubemi literami „VI Oddział”…
Zostawiono ją, zapomniano o niej w pośpiechu i wzruszeniu. Tak VI oddział nie skończył jeszcze swej podróży i pojechał dalej w piękny, nieznany świat.
KONIEC.
