Strona:PL Grignon de Montfort - O doskonałym nabożeństwie.djvu/378

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Matko droga! Daj mi częściej
odczuć bezmiar Twej boleści,
daj, bym z Tobą smutny był.

Daj, by serce me gorzało
miłością ku Bogu stałą,
bym Jezusem tylko żył.

Święta Matko! Niezachwianie
drogie Boga krzyżowanie
w serca mego głębię wbij!

Syna Twego, krwią zlanego,
dla mnie, złego, tak chętnego
cierpieć, mąk część udziel mi!

Daj, bym z Tobą płakał szczerze
i z Jezusem miał przymierze
aż w ostatnie życia dnie.

Stać pod krzyżem razem z Tobą
i łączyć się z Twą żałobą,
za tym tęskni serce me.

Nad dziewice Ty Dziewico!
Zwrócić ku mnie racz Swe lico,
z Twoim smutkiem płacz mój zwiąż!

Daj to — proszę — niech śmierć noszę,
Chrysta rany łzami roszę,
mękę niech rozważam wciąż

Daj, by bicze mnie szarpały;
niech upoi mnie Krzyż Chwały
i boskiego Syna Krew.