Strona:PL Grignon de Montfort - O doskonałym nabożeństwie.djvu/324

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Jezu, i wszystko, co mam, do Ciebie należy przez Marię, Twą Najśw. Matkę“.

2. Odmawianie małej koronki do Najśw. Dziewicy.

Drugie ćwiczenie. — Odmawiać będą codziennie przez całe życie, o ile to jest rzeczą możliwą, małą koronkę do Najświętszej Dziewicy, składającą się z trzech „Ojcze nasz“ i dwanaście „Zdrowaś“ na cześć dwunastu przywilejów Najśw. Dziewicy. Ćwiczenie to jest bardzo dawne. Św. Jan widział niewiastę ukoronowaną dwunastu gwiazdami, ubraną w słońce i mającą kiężyc pod stopami[1]. Niewiastą tą była wedle komentatorów Pisma św.[2] Najśw. Dziewica.

  1. Obj. 12, 1.
  2. Św. Augustyn, Tract. de Symbolo ad Catechumenos, lib. 4, cap. 1; św. Bernard, Sermo super „Signum magnum“, n. 3.