Strona:PL Grignon de Montfort - O doskonałym nabożeństwie.djvu/253

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

zywali drugich, by wytrwali w cnocie. Szczęśliwi więc, po tysiąc razy szczęśliwi chrześcijanie, którzy teraz przywiązują się do niej, jako do silnej kotwicy i wiernie przy Niej wytrwają; nie zgubią ich burze tego świata i nie zniszczą ich niebieskich zdobyczy. Szczęśliwi, którzy chronią się pod Jej skrzydła, jakoby do arki Noego! Wody potopu grzechu, w których tylu zginęło, nie zaszkodzą im, albowiem ci, mówi Maria słówkami Księgi Mądrości[1], którzy ze Mną nad swym zbawieniem pracują, nie upadną. Szczęśliwe, niewierne dzieci nieszczęśliwej Ewy, co przywiązują się do Matki i Dziewicy wiernej, która zawsze jest wierna i nie zawodzi nigdy[2], i która kocha

  1. Ekklezjastyk 24, 30.
  2. Aplikacja słów św. Pawła (2 Tym. 2, 13) do Marii Panny.