Strona:PL Grignon de Montfort - O doskonałym nabożeństwie.djvu/209

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Dziewicy i nieograniczone oddanie się Swej dobrej Pani. Nie opiera się on już jak przedtem na własnych postanowieniach, zamiarach, zasługach, cnotach i dobrych uczynkach, gdyż uczyniwszy z nich raz na zawsze całkowitą ofiarę Jezusowi Chrystusowi przez swą dobrą Matkę, posiada tylko jeden skarb, w którym się wszystkie jego dobra mieszczą, a które już nie są jego własnością; tym skarbem jest Maria.

I dlatego zbliża się on do Pana bez służalczej obawy i bez lęku i błaga Go z wielką ufnością, Umie wżyć się w myśli i uczucia pobożnego i uczonego zakonnika Ruperta, który czyniąc aluzję do zwycięstwa Jakuba nad aniołem[1] odzywa się do Najśw. Dziewicy w te piękne słowa: „O Mario! Pani moja,

  1. Ks. Rozdz. 32,24.