naszego pożywienia. Przed użyciem należy je dokładnie oczyścić z ziemi, obrać i wymyć w czystej wodzie, aby nie przenieść zarazków tyfoidalnych. Niektóre gatunki jarzyn, umieszczone w spólnem środowisku, mogą dać początek fermentacji, a więc naprz. nie trzymajmy razem w wodzie cebuli i porów.
Przy obieraniu ziemniaków, zwrócić uwagę na dokładność, a równocześnie nie psucie ich; przy obieraniu usunąć oczka, które nadają ziemniakom po ugotowaniu zły smak. Jeżeli mamy na ziemniakach kiełki, to trzeba je jaknajstaranniej usunąć, ponieważ zawierają gwałtowną, truciznę. Po obraniu ziemniaki wrzucamy do wody, ponieważ zostawione na wolnem powietrzu czernieją. To samo dotyczy cebuli.
Jarzyny suche. Nieraz kucharz nasz wywoła wśród swych stołowników ogólne niezadowolenie niedogotowanym twardym grochem, fasolą i t. p. Aby tego uniknąć, musi on jarzyny suche, z wyjątkiem kasz, na parę godzin przed gotowaniem namoczyć w czystej wodzie.
Przed użyciem węchem zbadać, czy nasze jarzyny nie są stęchłe.
Wędliny. Najlepiej byłoby, aby harcerze wyrzekli się ich całkowicie, zwłaszcza wszelkich siekanin, w skład których mogą wchodzić nawet odpadki mięsne wątpliwej wartości. Jedynie szynka i polędwica w stanie świeżym daje doskonałe pożywienie.
Konserwy. Ze względu na zmniejszenie trudności
Strona:PL Gibess - Obozownictwo.pdf/136
Ta strona została przepisana.
