Na zakończenie tych uwag w sprawie pożywienia zaznaczę, że instruktor:
1) wyznacza godziny regularnego posiłku; dla młodzieży pożądany jest posiłek 4–5 razy dziennie.
2) baczy, aby czas trwania posiłku był dostatecznie długi i dał możność powolnego spożycia.
Mięso. Jak odróżnić mięso zdrowe od zepsutego? Mięso zepsute lub z chorego zwierzęcia jest jednym z najstraszniejszych wrogów naszego organizmu, jest ono przyczyną całego szeregu chorób, należy więc wystrzegać się go przez umiejętne odróżnianie dobrego od złego.
Mięso dobre (zdrowe) ma kolor świeży, żywoczerwony, lub brunatnoczerwony, zapach czysty, drobne żyłki tłuszczu w kierunku pyska, tłuszcz dobrze zakrzepły, szpik szczelnie przylegający do kości, nie wyciekający na zewnątrz.
W miastach sprawa uboju zwierząt i sprzedaż mięsa ujęta jest całym szeregiem surowych praw i przepisów. Na wsi kwestja ta jest gorzej postawiona. Tu napotykamy często mięso zwierząt chorych, mające napozór wygląd dobry; rzeźnik postarał się usunąć części, z których stosunkowo łatwo można określić stan zdrowotny. Jest przecież jedna drobna cecha, która może uchronić nas od użycia mięsa tuberkulicznego: w okolicy stawów, małe gałeczki tłu-
