ściany dobrze oczyścić, a dno wysypać grubo żwirem. Jeżeli w okolicy nie mamy ani źródeł, ani studni, a przypuszczamy że lustro wody (powierzchnia) znajduje się parę metrów pod powierzchnią gruntu, kopiemy sami studnię; służą do tego specjalne rury żelazne, które wbija się wprost w ziemię i doprowadza do zbiornika wody; my nie będziemy mogli korzystać z tych udogodnień i musimy budować studnie polowe (rys. 46).
W tym celu kopiemy w wybranem miejscu dół, odpowiednio szeroki i długi (5 m.), 1–1.5 m. głęboki; już w tym dole często woda zacznie się zbierać; na dnie dołu kopiemy doły studzienne do 1 m. głębokie, w doły te wstawiamy albo beczki bez den, albo drewniane paki tak, aby wystawały 50 cm. ponad poziom dna dołu.
Studnia polowa.
Dno dołów studziennych wysypujemy żwirem. Wokoło dołów wykopujemy rowek, aby woda nie zalała dołu wspólnego. Na beczki i rowki dajemy pokrywy drewniane, dół wspólny odgradzamy.
