Strona:PL George Gordon Byron - Manfred.djvu/76

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
WIDMO ASTARTE.

Jutro wszystkie twe cierpienia
Zakończysz w kresie twojego ziemskiego istnienia.
Bądź zdrów!...

MANFRED.

Ach! jeszcze słowo... słowo przebaczenia!

WIDMO ASTARTE.

Bądź zdrów!...

MANFRED.

Powiedz, czy jest ślad dawnego płomienia,
Powiedz, czy jeszcze kochasz?...

WIDMO ASTARTE.

Manfred!...

(znika.)
NEMEZIS.

Już zniknęła,
Jéj słowa będą sprawdzone;
Teraz wracaj w twoją stronę!...

JEDEN Z DUCHÓW.

Rozpacz serce mu ścisnęła,
Co za duma? — trupie ciało