Ta strona została przepisana.
I w tym jest nasze zbawienie,
Że my Cię poznajemy,
Że Ciebie się nie boimy,
Lecz Tobie wierzymy.
O tak, Tyś jest nam Ojcem,
Tym dobrym, tym łagodnym;
Moc nieodgadniona
Rzuciła nas
W istnienie
I napełniła nas
Nadziejami,
Które nam potym wydziera
Jedną po drugiej,
Aż nam się serce obnaży,
A droga, którą idziemy,
Zamieni się w bezmierną wstęgę krwi.
Aleś Ty ujrzał nędzę naszą
I rzekłeś sam do siebie:
«Pomogę Tym, znajdującym się bez pomocy,
Tym, którzy cierpią i nie wiedzą
Za co cierpią».
I dlatego Cię sławię
Pewna moja nadziejo,
Ciebie, co umiesz radzić,
Gdy wszyscy bezradni.
Twe imię pociechę daje
W każdej godzinie cierpienia.
