Strona:PL Gabriela Zapolska - Utwory dramatyczne T. VII.djvu/143

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

 POSEŁ DO PARLAMENTU. Proszę o Wagnera.
 WSZYSCY. Ach! nie! piła!
 POSEŁ DO PARLAMENTU. Przeciwnie. Niema nic więcej zmysłowego drażniącego nad tego nieboszczyka.
 KOBIETA WYŻSZA. Jakim sposobem?
 POSEŁ DO PARLAMENTU. Najprostszym.
 FILA. A więc rozpacz czarna i beznadziejna.
 POSEŁ DO PARLAMENTU. Sensacja najdelikatniejsza i z poza zasłony.
 HALSKI. Pani Fila tego rodzaju sensacji nie aprobuje.
 MĘŻATKA BEZ PRZESĄDÓW. O! na to trzeba mieć długą kulturę.
 FILA. Raczej tresurę.
 RENA (do Kaswina). Siadaj już malutki i pij swę kawę.
 KASWIN. U pani stópek?
 RENA. U moich stópek.
 KASWIN. Lala! Taka dzisiaj cacana!
 RENA (z dumą Wskazując na Kaswina). Oto moja szkoła!
 HALSKI. Pewna opozycja. Są bowiem momenty...
 RENA. Niema takich panie, — zwracam się do Was.

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:PL_Gabriela_Zapolska_-_Utwory_dramatyczne_T._VII.djvu/143&oldid=3539111”