Przejdź do zawartości

Strona:PL Gabriela Zapolska - Utwory dramatyczne T. III.djvu/170

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
SZWARCENKOPF

Nie żyje?

JAKÓB
(czyta kartkę).

„Nie płaczcie po mnie i darujcie. W tej chwili nareszcie zupełnie jestem szczęśliwa“ (pada na kolana przy łóżku). Małko! Małko! i ja ci niosłem w tej chwili szczęście, ale przyszedłem zapóźno!

Zasłona wolno spada.