Strona:PL Gabriela Zapolska - Utwory dramatyczne T. I.djvu/35

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
WODNICKI.

Dziękuję, wujeneczko, dziękuję! (wybiega).

SCENA VII.
BUKOWSKA, później KAŚKA i WOŹNY.
ஐ ஐ
BUKOWSKA.

Jak tu dać znać Juljanowi, że Czempielewska odeszła, że nowa służąca wejdzie do domu. Gotów znów dziś przysłać list, nie wiedząc, że Czempielewskiej już niema. Ach! mój Boże!... jak mnie to wszystko męczy!

(Pukanie do drzwi).

Kto tam? Proszę wejść (wchodzą Kaśka i woźny). A, to służąca, z kantoru z ulicy Strzeleckiej?

WOŹNY
(zapita twarz, długi, zielonkawy surdut).

Całuję rączki i tak, proszę wielmożnej pani.

BUKOWSKA.

Czy to panna, czy mężatka?

WOŹNY

Dziewczyna, proszę wielmożnej pani.

BUKOWSKA.

Służyła już gdzie?

WOŹNY.

U państwa Pinkusów, na Kopernika, proszę wielmożnej pani!...