Strona:PL Franciszek Karpiński - Pieśni nabożne.djvu/53

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


Ze każdy z nas ratowawy,
Mocą dzielney twoiey ręki.
Y dzień ten Pańſkiey opieki;
Swięcić będziemy na wieki.



PSALM 125.
Na tenże Dzień.

Kiedy nas Pan z Babilonu,
Wracał do ſwego Syonu,
Wradości, tak ſię nam zdało,
Jako by śnić ſię to miało.

Tam my niedawno ſtruchleli,
Jnſzą na ſiebie twarz wzieli,
Okrzyk radośny dowodził,
Ze Bòg łzy nasze nadgrodził.

Poganin nato zdziwiony,
Znak to (:mòwi:) niezmyślony,
Bòg pokazuie ſwym Cudem,
Ze ieſt łaſkaw nad tym Ludem.