Strona:PL Feval - Garbus.djvu/70

 — A inni? — zapytał Henryk. — Widziałem, gdzieś kiedyś.
 Zwrócił się do Staupica.
 — Gdzie cię spotkałem?
 — W Kolonii — wyszeptał Niemiec bardzo zmieszany.
 — Prawda, dotknąłeś mnie raz.
 — Na dwanaście — odrzekł pokornie Staupic.
 A aa! — ciągnął dalej Lagarder, patrząc na Saldaniego i Pinto, moi dwaj przeciwnicy z Madrytu... Dobre szpady!
 — Ach, ekscelencyo — odparli razem dwaj Hiszpanie. Tam szło o zakład; nie mamy zwyczaju bić się dwóch przeciwko jednemu.
 — Jakto! Jakto! Dwóch przeciwko jednemu! — wykrzyknął Gaskończyk.
 — Oni mówili — dorzucił Paspoal, — że nie znają waszej wysokości.
 — A ten — rzekł Kokardas — wskazując na Pepe — modlił się, aby módz stanąć przeciw rycerzowi de Lagarder.
 Pepe Matador napróżno starał się wytrzymać wzrok Lagardera. Młody rycerz zapytał tylko:
 — To ten?
 I Pepe spuścił głowę, mrucząc cicho.
 — A co do tych zuchów — rzekł Lagarder — to nie kłamali, bo w Hiszpanii używałem tylko imienia Henryk. Panowie — przerwał robiąc palcem ruch, jakby wykonywał pchnię-