Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/77

na króla, albowiem odrzuciłem Saula i postanowiłem, aby nie panował nad Izraelem. Izai stawił przed Samuelem wszystkich synów i żadnego z nich nie wybrał, dopiéro ostatniego najmłodszego, który pasł owce. Betleem było ojczyzną Dawida, którego Betleemitą zwano. Wiemy, jak to opowiadają księgi królewskie w 17 rozdziale, że Dawid kamykiem z procy zabił najsilniejszego z Filistynów, od którego oblicza uciekali mężowie izraelscy; zbliżywszy się potém, wyjął miecz z pochwy Goliatowéj i odciął mu głowę. Zobaczywszy Filistinowie, że najsilniejszy mąż ich zginął, zaczęli uciekać, a wtedy mężowie izraelscy, wołając głosem wielkim, gonili ich i zadali im zupełną klęskę. Dawid z głową Goliata wszedł do Jeruzalem, i broń jego całą zabrał do namiotu swego. Co widząc król Saul, rzekł do Abnera: kto jest ten młodzieniec, z jakiego pochodzi pokolenia? Rzekł mu Abner: królu, nie wiem. Vivit anima tua rex sic novi. Rzekł król: zapytaj czyim jest synem. Gdy powrócił Dawid po zupełnéj porażce Filistynów, przywiódł go Abner przed Saula, niosącego głowę Goliata. Rzekł do niego Saul: z jakiego jesteś rodu, młodzieńce? Dixitque David, filius servi tui Isai Bethleemita ego sum.
 Liber primus regum c. XVII. 58.
 W księdze drugiéj królewskiej czytamy w rozdz. XXIII. 15. „W czasie wojny z Filistynami zapragnął Dawid i rzekł: ktoby mi przyniósł wody z téj cysterny, która jest w Betleem przy bramie, i mężowie orężni przebiwszy się przez szeregi nieprzyjaciół, przynieśli mu wody, ale jéj Dawid pić nie chciał, jako ofiarę krwi Bogu ofiarował. Propitius sic mihi Deus ne faciam hoc, sanguinem hominum istorum, qui profecti sunt et animarum periculum bibam.“
 Król Roboam wymurował, poprawił, podniósł miasto Betleem. Ezdrasz, w ks. I. rozdz. 11. 21 mówiąc o tych, którzy przybyli z niewoli babilońskiéj, wylicza ludzi z różnych miast, Betleemitów przybyło 120. Psalmista chwałę Bożą w namiocie Pańskim przy arce w Efracie głosił, to jest w Be-