Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/400

Afrykanów oddalił, i z opowiadania jedynego żyjącego świadka, fakt męczeństwa poniesionego na górze Synai opisał.
 Chrześcijanie farańcy, to jest z Faranu, miasta położonego na półwyspie synajskim, w którém ustanowione było piérwsze biskupstwo; uzbrojeni w łuki, z Owedyanem na czele (tym, który przyjął chrzest św. od Abby-Mojżesza pustelnika); w liczbie 600 mężów, wyszli przeciw grasującym Afrykanom. Utraciwszy 84 ludzi zupełnie ich zwyciężyli, spalili ich łodzie, a wszystkim ziomkom, kapłanom, kobiétom, dzieciom, sprawili chrześcijański, uroczysty pogrzeb, trzymając w reku gałązki daktylowe, i śpiéwając psalmy. Ponieśli straszne męczeństwo pustelnicy, zaledwie jeden przy życiu został, ale liczba ich się przeto nie zmniejszyła, gdyż w daleko większéj liczbie przybywali. Posiéw uprawiony krwią męczeńską, wydawał coraz doskonalsze owoce. Nie brakowało Bogu i Panu Zastępów psalmistów, którzy we dnie i w nocy, na górze, gdzie przemówił do Mojżesza i Elijasza, nieustannie Go hymny anielskiémi chwalili.
 Ci koczujący Arabi w IV i V wieku żyli tylko z miecza, napadu i morderstwa. Czcili gwiazdę poranną. Na jéj cześć zabijali niewolników, a gdy ich brakowało, wielblądy białe. Dla czci gwiazdy o niewolników się ubiegali, z ofiarą, się śpieszyli, aby wschodzące słońce zastało ją ukończoną. Poniósłszy dwukrotne męczeństwo pustelnicy synajscy wysłali do nich poselstwo. Ten, który przybył w imieniu klasztoru, znalazł własnego syna żyjącego, którego już opłakał. Napiwszy się wina obudzili się po wschodzie słońca; późniéj zmiękli, ukorzyli się, w przymierza ugody weszli. W IV i V wieku jeszcze byli straszni; kiedy posłów zabijali, jak to uczynili z Magdonem, wysłanym z Faranu i z synem Jego.
 W IV wieku nietylko miasto Faran, ale i drugie Synajskie Ela było chrześcijańskiém, miało swego biskupa Piotra, który był na synodzie nicejskim. Heretyk Teodozyusz przez synod chalcedoński potępiony, umknął do Jerozo-