Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/335

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

z tego samego strumienia, w którym gasił św. Paweł pragnienie. Za jego czasu strumień płynął przez Dolinę Der, około pieczary ocienionéj rozwiniętym, daktylowym gajem.
Święty Paweł pustelnik rodził się w Tebaidzie; zakonnicy utrzymują, że w Aleksandryi. Bywając na pogrzebach silnie się wzruszył; uczuł znikomość świata, i opuścił go. Na pustyni żył niewidziany, i nieznany. Nikt jego pokoju nie zamạcił, i nie przerwał jego milczenia. Duszę swą wzniósłszy do Boga, żyjąc na ziemi jeszcze, zanurzył się w Niebie. Po śmierci jego św. Antoni zgromadzał przy jego grobie i pieczarze pustelników, i założył kościół chrześcijański, a potém klasztor. Ten się coraz powiększał i upiękniał darami chrześcijan. Kiedy szyzma potrafiła najświętsze ustronie zgorszeniem napełnić, klasztor św. Antoniego był spustoszony; temuż uległ losowi klasztor św. Pawła. Patryarcha Gabryel, nad którym się zakonnicy pastwili, i byli przyczyną jego śmierci, wznowił go, i osiedlił mnichami Nitryjskiémi. Około roku 1703 sto trzeci patryarcha Jan, jeszcze więcéj tam zakonników wprowadził i ustanowił duchowną szkołę. Z klasztoru św. Antoniego przysyłano tu młodzież dla uczenia się duchownych nauk. Były niezgody między témi dwoma klasztorami. Paulinowie od Antonijanów się oddzielili, zatrzymali u siebie swoich, i przeszli pod najzupełniejszą, bezpośrednią władzę patryarchów koptyjskich. Klasztor św. Pawła w roku 1850 miał 32 mieszkających mnichów. Pomimo niedostatków, klasztor dzieli się chlebem z okolicznymi Beduinami. Z początku czynili z bojaźni, ale od czasów Mehemetego-Alego, robią to z miłosierdzia. Mają ciekawy rękopism arabski in folio, życia patryarchów aleksandryjskich od Marka Ewangelisty do 74 Władyki Jana. Żywot jego jest napisany w drugiéj części. Mówi Porfiry kijowski: „Zaleciłem z tego rękopismu przetłumaczyć żywot koptskiego patryarchy Benijamina, za którego Egipt był zawojowany przez Arabów. Oto jest treść jego: Benijamin w młodości swojéj, zostawił ojca i matkę, i poszedł szukać w pustyni