Strona:PL Eustachy Iwanowski-Pielgrzymka do Ziemi Świętej odbyta w roku 1863.djvu/299

komanów z licznémi trzodami, i dało dowód umiarkowania, nic nie zabiérając.
 Od jeziora słonego wojsko zwróciło się ku Philomelium, zwane przez kronikarza Ansberta, Vilimil. Przebyli tę przestrzeń w dniach dwudziestu, przenosząc wiele złego (mala a seculis inaudita), dla braku żywności, najgorszych dróg, i nacisku nieprzyjaciela, którego ciągle trzeba było odpiérać. Trudno skréślić ślady drogi krzyżowców niemieckich. Przewodnicy Grecy, lub więźniowie tureccy błędnie im je wskazywali. Philomelyum w tureckiéj nazwie jest to Ilguin, i od Jeonijum leży od ośmiu do dziesięciu godzin.
 Dziesięć tysięcy Muzułmanów napadło na obóz chrześcijański, w pobliżu Philomelyum, krzyżowcy walecznie ich odparli. Wyszedłszy z Philomelyum, wycierpieli najsroższego głodu okropności. Widziano najwznioślejsze przykłady najtkliwszej pobożności: „Biédni pielgrzymi, mówi Ansbert, „przygnębieni głodem i chorobą, ledwie przy życiu, i czując, że już nie zdążą za wojskiem, kładli się krzyżem na ziemi, powtarzając w głos Credo i modlitwę Pańską, i oczekując co chwila śmierci w imię Zbawiciela. Jeszcze byliśmy niedaleko od nich, nieprzyjaciel idąc za nami, ścinał ich, przysparzając liczbę męczenników Chrystusowi.“
 Bitwa nazajutrz Zielonych świąt, w której 300,000 wojska muzułmańskiego rozbito, miała miejsce na drodze z Ilguin do Konieh, o siedm mil drogi do tego miasta. Tam schroniła się rozbita armija sultana. Muzułmanin, który służył za przewodnika Niemcom, zaprowadził ich w puste i bezdrożne miejsca; w braku wody pili krew zwiérząt, wysysali listki trawy, a woda stęchłego bagna smakowała jak nektar. Naoczny świadek wyprawy Fryderyka uważa to zwycięstwo, jako wydarzenie najgodniejsze pamięci potomnych. Za przyjściem do Jeonijum, znaleziono obfitość wielką, żywności, i więcéj niż sto tysięcy mark srebra, i złota. Tu wojska mogły wygodnie wypocząć, a potém udały się do Laranda, dziś Karaman, znalazły po drodze jezioro słodkiéj wody,