na górze Synai powtórnie wygłoszono najuroczyściéj z wyrokiem nagrody lub kary na górze Garizim i Hebal. Górę Garizim dla ogłoszonych błogosławieństw uznawano najświętszém miejscem w Palestynie. Mahometanie ją we czci mają jak górę Moria i górę Syon, stopa chrześcijańska nie mogła tam wstąpić. Mojżesz tego błogosławieństwa, które zalecil, nie dopełnił, wykonał Jozue.
„Wszystek lud miejscowy i przychodnie starsi, wodzowie i sędziowie stali z obu stron arki, wobec kapłanów, którzy ją nieśli. Połowa ich stała około góry Garizim, a druga około Hebal, jako rozkazał Mojżesz, sługa Boży. Jozue naprzód błogosławił ludowi Izraela, czytał słowa błogosławieństwa i przekleństwa i wszystko, co jest napisane w księdze praw. Nic nie opuścił z tego, co Mojżesz rozkazał, lecz wszystko wyłożył wobec całego ludu Izraela, nauczał dzieci, przychodniów i cudzoziemców, którzy w Izraelu zamieszkali.“ Ks. Jozue. roz. 8. 33. Antyoch, kiedy złupił w Jeruzalem kościół Boży, dumny zwycięstwem, powrócił do Antyochii, sądził, że już po ziemi żeglować będzie, a stąpać po morzu, zostawił dla uciśnienia w Jeruzalem Filipa z Frygii, okrutniejszego od siebie, a w Garizim Andronika i Menelausa, którzy jeszcze byli srożsi dla mieszkańców. W miejscach świętych wznieśli świątynie pogańskie: w Garizim dla Jowisza gościnnego Jovis Hospitalis, a w Jeruzalem dla Jowisza olimpijskiego, Jovis Olimpii. 11 Liber Machabaeor. roz. V. 23. VI. 2.
„Gdy tedy przejdziecie Jordan, postawcie kamienie na górze Hebal.
„I zbudujesz tam ołtarz Panu Bogu Twojemu z kamienia, którego się żelazo nie tknęło. Z kamienia nieciosanego i niewygładzonego, i ofiarujesz na nim całopalenie Bogu
