Przyjm naszych modłów dań,
W obronie grodu stań!
Twój klejnot[1] cudzy ma kraj,
Daj mi go wyrwać, daj!
Daj mi go nieść na stos!
Wchodzi
Niewiasty! Z wiadomością jawię się przyjemną,
Sam także ocalony, gdyż tak było ze mną,
Że w bitwie mnie pojmano, gdy u Dirki brzegów
Walczyło siedmiu wodzów na czele szeregów...
Zwycięstwo Tezeusza obwieszczam! Pytania
Długiego wam oszczędzę. Przed wami się słania
Pachołek Kapaneja, który padł, rażony
Ognistym gromem Zeusa.
Że wracasz w swe strony
I wieść o Tezeuszu przynosisz, mój miły,
To wielce mnie raduje. A jeśli i siły
Ateńskich wojsk w całości, tem lepsze orędzie.
W całości i zrobiły wszystko, co w tym względzie
Powinien był uzyskać Adrast, gdy pod mury
Kadmowe wiódł swe hufy z nad Inachu.
W który
Wzniósł sposób syn Ajgeja wraz z towarzyszami
- ↑ Zwłoki siedmiu wodzów.
