Strona:PL Eliza Orzeszkowa - O złych humorach.djvu/09

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Smutek to wielki pan ziemskiego świata i wszyscyśmy jego poddani; smutek to w cyboryum duszy ludzkiej krwawe misteryum męczeństwa i niekiedy odkupienia. I wiem, że, według natur różnych, smutek objawia się różnie: bywa pod powierzchnią pogodną cieniem zaledwie dostrzegalnym i niecierpliwie na zewnątrz wybuchającą burzą, bywa jeziorem stale dno serca pokrywającem i zdrojem nagle tryskającym z niegdyś przez życie złożonych w sercu pokładów cierpienia.
(d. n.)