1) Ks. Iszora Stanisław, wikary z Żołudka, 3. czerwca 1863 r. w Wilnie.
2) Ks. Ziemacki Rajmund, proboszcz Wawerski, 5. czerwca 1863 w Wilnie.
3) Ks. Rózgo Ignacy w Dynaburgu 28. czerwca 1863.
4) Ks. Siwecki Hipolit z dyecezji żmudzkiej 24. czerwca 1863 w Szawlach.
5) Ks. Norejko Izydor, wikary z Musiat 11. lipca 1863 w Telszach.
6) Ks. Reczkowski Teofil, wikary nowomiejski 24. sierpnia 1863 w Kownie.
7) Ks. Perza Dominik, wikary owundzki we wrześniu 1863 w Wilkomierzu.
8) Ks. Gorgas Antoni, wikary worneński 19. października 1863 w Telszach.
9) Ks. Konarski Agrypin, kapucyn. Uprzednio był na misji w Bułgarji, następnie kapelan wojskowy w oddziele Kononowicza. Wzięty w Warce, przywieziony w nocy do Warszawy i nazajutrz powieszony w habicie r. 1863. Kiedy był sądzony i wyrok mu śmierci odczytano, audytor wojskowy odezwał się „wypadałoby mu zdjąć sakrę“ Rożnów, członek sądu, poźniejszy gubernator Płocki, charknął, splunął na głowę ks. Konarskiego i powiedział: „wot uże jemu i po sakrie.“
- ↑ Ksiądz Kleszyński Tomasz — powieszony przez Moskali, ale wczas przez powstańców nadbiegłych odcięty temi dniami 13. kwietnia 1878 roku życie zakończył w Krakowie.
