Strona:PL Edward Nowakowski-Podhorce.pdf/7

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

komorzy Chełmski (1751 — 1828) ożeniony z Węglęńską, kasztelankę chełmską, był właścicielem znacznych dóbr Huciska, Kołaczy, Lubomierza, Łowczy, Malinowa, Czułczyc, Niszowa, Pławania, Kulczyna, Serebyszcz w chełmskiem i Piszcz na Wołyniu. Do Kunickich także należała majętność Targowica na Wołyniu koło Łucka (inna była na Ukrainie Targowica, przeklęta). I ta Targowica wołyńska właśnie należała jako posag do Ludwiki Kunickiej, rzekomo zamurowanej.
Ludwika Kunicka była córka Kaspra Kunickiego, podczaszego Czernichowskiego i Bieniewskiej wojewodzianki Czernichowskiej. Mając lat 14, wyszła za mąż za Stanisława Mateusza Rzewuskiego, wojewodę bełzkiego, hetmana wielkiego koronnego, zmarłego roku 1728 i pochowanego u Karmelitów we Lwowie. Mąż jej umierając zapisał jej 100.000 zł. p. i dożywocie na wszystkich swoich dobrach.
Autorka, wyżej cytowana Leliwa, mówi, że ojciec Stanisława Mateusza (męża Kunickiej) Michał Floryan podskarbi w. k. „ożeniony był z Koniecpolską, która mu przyniosła w posagu znakomite Podhorce i Olesko“. Ani jedno, ani drugie prawdą nie jest. Podhorce, ostatni z Koniecpolskich Stanisław, kasztelan krakowski, roku 1682 zapisał był królewiczowi Jakóbowi Sobieskiemu, od którego dopiero około roku 1730 nabył je Wacław Rzewuski (syn Stanisława Mateusza), Michał zaś Floryan podskarbi w. k. miał trzy żony (ale nie Koniecpolską). Pierwszą żoną by-