niarsko-murarskiego i poświęcona w dzień Wniebowzięcia Najśw. Maryi Panny r. 1761 przez Archiprezb. Infułata Kiełczewskiego.
Stała ona poprzednio na cmentarzu kościoła N. Panny Maryi, lecz gdzie mianowicie? Jedni są zdania, że umieszczona była nad bramą główną, i że obok nie na pilastrach były dwie statuy: bł. Świętosława i Albimonta, mansyonarzy[1]. Lecz Karol Soczyński, uczony znawca pamiątek krakowskich, w Starożytnościach i pomnikach Krakowa, wydawanych przez J. Łepkowskiego 1846 r. str. 31, utrzymuje, że statua ta N. P. M. stała na słupie, będącym nad wielkim grobem, w którym ciała w zimie zmarłych składano tymczasowo, a na wiosnę w pojedyncze doły grzebano.
Powodem zaś do wystawienia tej statuy był wypadek, który tu właśnie podajemy, zaszły w czasie ogłoszenia w Krakowie Konfederacyi Barskiej dnia 22 czerwca 1768 r.
O tej figurze pisali:
1. Mączyński Józef, Kilka podań i wspomnień krakowskich. 1855, Kraków, str. 39.
- ↑ Te dwie statuy bł. Świętosława i Albimonta wykonane przez rzeźbiarza Hieronima Fuchsa 1731.
