Ta strona została skorygowana.
BÓG DUCH, INNEGO ZWAĆ NIE BĘDZIECIE...
Bóg duch, innego zwać nie będziecie
W nieszczęściu waszym, o bracia moi.
Duch Syn — objawion formą na świecie,
W gwiazdach, w miesiącach i w słońcach stoi,
A w nim miłości duch — duch święty, 5
Przemienion w róże i w dyamenty.
Tym trzem się nasze duchy należą,
W tych trzech się rodzą, pracują, palą;
A nieśmiertelni — w co tylko wierzą,
Nawet że globy w słońcu zapalą, 10
Nawet że ruszą ciała z mogiły,
Wszystko mieć będą — w co uwierzyły.
Niechże twarz wasza nie będzie blada,
Niechże w was duchy nie drzą przed ciałem,
Niechże wam rozpacz krwi nie wyjada 15
Ani was rzuca wściekłych zapałem;
Boście strażnicy globu północni,
Wy słońc duchowie — w duchu wszechmocni.
