Miłość poddanych nie na oświadczeniach zasadzali, ale dobroczynnemi względami dawali onej dowody. Nie powiększył tych, które zastał, podatków Teodoryk; częstokroć brać nie chciał dawanych Saladyn. Nie tylko zaś umierając, wszystko, co się do skarbu należało, darował (wówczas albowiem datek rzeczy których użyć nie możemy, zmniejsza się i cenę traci), ale za życia tak miał być dobroczynnym, iż według świadectwa współczesnych pisarzów nic się prawie z pieniędzy po jego śmierci nie zostało. Możeby się zdawała szkodliwą krajowi takowa, rządcy rozrzutność; ale kto nią serca poddanych zniewoli, niedostatku bać się nie powinien.
Rozpostarcie nauk i w nich wydoskonalenie zatrudniało ich wspólnie; ztąd za ich czasów znacznie się wzmogły, zwłaszcza gdy ludzie uczeni byli w poważeniu.
Rozsądek wielki pokazali w wybieraniu namiestników, tak cywilnych, jak wojskowych. W tem szczęśliwszy Saladyn, iż ich po większej części w rodzie swoim znalazł; ale przechodzi go Teodoryk lepszym jeszcze wyborem; ustąpić jednak pierwszeństwa Saladynowi powinien, gdy ten nie tylko za życia, ale i po śmierci hojnie usługi, sobie i krajowi czynione, nagrodził. Teodoryk śmiercią Symmacha i Boecyusza przy końcu życia sławę czterdziestoletniego panowania skaził.
Upodlili zwycięzki oręż zabójstwem. Teodoryk Odoakra, Saladyn Arnolda; ale ten lubo nieprzyzwoicie, bo własną ręką, zdrajcę ukarał; Teodoryk z zabójstwem złączył zdradę, wśród uczty zabiwszy tego, któremu odbierając panowanie, życie zabezpieczył.
Rzadkim zwłaszcza w wojownikach tamtejszych czasów przykładem, gwałtownej śmierci uszli. Saladyn powszechnie od swoich żałowany. Teodoryk po nadwerężonej sławie, strawiony zgryzotą, tej ostatniej pociechy przy zgonie nie doznał.
Po śmierci Aleksandra zawojowane państwa, po wielu zamieszaniach poszły na podział celniejszych wodzów jego. Z tych Ptolo-meuszowi dostał się Egipt, gdzie ten zacny mąż przez lat czterdzieści panując, zostawił po sobie następcą syna, którego się życie opisuje. Że zaś obadwa jedno nosili nazwisko, dla różnicy ojciec Soterem nazwany, synowi dano przydomek Filadelfa.
Pierwszy Egiptu posiadacz po Aleksandrze, wszystkich innych wodzów tego bohatera przeszedł nie tylko w rycerskiem rzemiośle, ale i w miłości nauk, w których że i sam był biegłym, zostawił w rozmaitych pismach dowody, a między innemi było życie Aleksandra, które, jak wiele innych dzieł starożytnych, do wiadomości wieków
