Strona:PL Dumas - Towarzysze Jehudy.djvu/201

destale, prawdopodobnie, ślady krwi pozostawił sam sir John.
 Zaatakowany z dwu stron, Anglik musiał strzelić z dwu pistoletów naraz i zranił obu napastników. Sam musiał być osaczony przy piedestale i tutaj polała się krew jego.
 Obejrzawszy dokładnie ślady walki, Roland przekonany był, że taki właśnie był przebieg walki. Pozostawało dowiedzieć się, co się stało z ciałem sir Johna i dwu jego napastników.
 „Właściwie, losy tych dwu mało go obchodziły.
 Ślady krwi szły wyraźnie od piedestału do drzwi. Widocznie wyniesiono zwłoki na zewnątrz.
 Roland potrząsnął ciężkiemi drzwiami; zaledwie były przymknięte, gdyż otwarły się przy pierwszem naciśnięciu.
 Ślady krwi widać było po drugiej stronie progu, a następnie poprzez zarośla. Połamane gałęzie i zmięta trawa doprowadziły Rolanda na skraj lasu koło drogi z Pont-d’Ain do Bourgu. Znać było, że tutaj czas jakiś leżało ciało.
 Na tem kończyły się wszystkie ślady.
 Roland dojrzał przechodnia, zbliżającego się od strony zamku. Podszedł doń i zapytał:
 — Czyś nic nie widział na drodze? Nikogo nie spotkałeś?
 — Owszem — odparł tamten — widziałem, jak dwu ludzi niosło ciało na noszach.
 — Jakże wyglądał ten leżący?
 — Był blady, bez ruchu; zdaje się, że umarł.
 — Czy krew ciekła?
 — Widziałem krople krwi na drodze.
 — W takim razie żyje!
 I, wyciągając z kieszeni ludwika, zawołał:
 — Masz to, biegnij do. Bourgu, po doktora Millieta;