La Notte che tu vedi si dolci atti
Dormire, fu da un Angelo scolpita
In questo sasso, e perché dorme ha vita.
Destala se not credi, e parleratti.
„Noc, którą widzisz uśpioną w tak przyjemnéj postawie, była wyrytą w tym marmurze przez Anioła, a ponieważ śpi, więc żyje. Obudź ją, jeżeli wątpisz o tém, a przemówi do ciebie.
Michał-Anioł na wiersze poety nieznanego odpowiedział przez następujący czterowiersz:
Grato m’é il sonno o più l’esser di sasso
Mentre che il danno e la vergogna dura;
Non veder, non sentir m’é gran ventura,
Poró non mi destar! deh! parlar basso!
„Miło mi spać, a jeszcze bardziej być z głazu, dopókąd trwa sromota i niewola. Nie widziéć, nie czuć, jest szczytem mojego szczęścia. Nie budź mnie więc, przez litość; mów cicho.“
