Strona:PL Dumas - Kawaler de Chanlay.djvu/189

 — Tak, i plan nie udał się, dzięki czujności księcia.
 — Plan był niewykonalny: wieźć takiego więźnia przez całą długość Francyi, czyż to podobne do wykonania?
 — Było to istotnie trudne — odrzekł książę — i dziwiłem się, że podobny plan został powzięty. Dowiaduję się też z zadowoleniem, że co do tego punktu zaszła zmiana.
 — Tak, bo przecież można przekupić straże, można uciec z więzienia, wydobyć się z twierdzy; można powrócić do Francyi, odzyskać władzę i skazać na poćwiertowanie tych, którzy dokonali porwania.
 — To, co pan mówisz, jest zupełnie słuszne.
 — Gdy tymczasem usuwając Regenta...
 — Zapobiega się jego powrotowi. Z grobu się nie powraca... czy to pan chciałeś powiedzieć?
 — Tak jest, Wasza Dostojność — odrzekł drżącym głosem Gaston.
 — Teraz rozumiem powód pańskiego przyjazdu do Paryża; przyjechałeś, żeby usunąć Regenta?
 — Tak jest, Wasza Dostojność.
 — Zabić go?
 — Tak jest, Wasza Dostojność.
 — I to pan, z własnej woli, podjąłeś się tego krwawego zadania? — nalegał Regent, wpatrując się badawczo w młodego człowieka...