Strona:PL Dumas - Hrabina Charny.djvu/420

ROZDZIAŁ XXII.

KOBIETA PODOBNA DO KRÓLOWEJ.

 Powóz zatrzymał się u drzwi kościoła w Argenteuil.
 — Mówiłem panu, że nie wróciłem już do Argenteuil, odkąd ojciec wypędził mnie od siebie; omyliłem się: powróciłem tu, kiedym ciało jego do tego kościoła odprowadzał.
 I Mirabeau wysiadł z powozu, wziął w rękę kapelusz i krokiem powolnym a uroczystym wszedł do kościoła.
 Dziwny ten człowiek tak sprzecznych był uczuć, że w wieku, w którym wszyscy byli filozofami, a niektórzy filozofje posuwali aż do ateizmu, on miewał napady religijności.
 Gilbert poszedł za nim kilka kroków. Widział go, jak przechodził przez cały kościół, i tuż obok ołtarza Matki Boskiej oparł się o ciężką kolumnę, której romantyczny gzyms zdawał się mieć wyrytą datę dwunastego wieku.
 Schylił głowę, a oczy jego utkwiły w kamiennej płycie na środku kaplicy.
 Doktór usiłował odgadnąć, co tak uwagę Mirabeau zajmowało; skierował oczy w tę samą co i on stronę, i wyczytał napis następujący:

Tu spoczywa

Franciszka de Castellane margrabina de Mirabeau.

Wzór cnót i pobożności; szczęśliwa żona i matka.

Urodzona w Delfinacie w w 1685;

umarła w Paryżu 1769.

Złożona w Saint-Sulpice,