Strona:PL Dumas - Anioł Pitoux T1-2.djvu/219

ROZDZIAŁ XXI

PANI DE STAEL

 Kiedy Gilbert usiadł w dorożce obok Billota i naprzeciw Pitoux, blady był, a krople potu zrosiły mu włosy.
 Ale charakter tego człowieka nie pozwalał mu się ugiąć pod siła jakiegokolwiek wzruszenia.
 Oparł się o tył powozu, rękami ściskał czoło, jakby chciał powstrzymać nawał myśli, po chwili odjął ręce, a twarz jego nie miała już wyrazu wzruszenia, niepokoju, wyglądała jaknajspokojnie.
 — Mówiłeś mi, kochany panie Billot, że król usunął od siebie barona de Necker?
 — Tak, panie doktorze.
 — I że zaburzenia w Paryżu powstały w części skutkiem tej niełaski królewskiej?
 — O! nawet i bardzo.
 — Mówiłeś mi takie, że pan de Necker zaraz opuścił Wersal?
 — Otrzymał list podczas obiadu, a w godzinę później był już w drodze do Brukseli.
 — Do Brukseli?
 — Tak, gdzie obecnie przebywa, a przynajmniej gdzie przebywać będzie.
 — Jakto? więc zatrzymał się w drodze?
 — Tak, w Saint-Quen, ażeby się pożegnać ze swą córką, panią baronową de Stael.
 — Czy pani de Stael pojechała z nim?
 — Słyszałem, że wyjechał tylko ze swą żoną.
 — Dorożkarzu! — zawołał Gilbert — przystań przed pierwszym lepszym sklepem krawieckim.
 — Chcesz pan się przebrać? — zapytał Billot.