będą umieli utrzymać najściślejszą karność i pohamować popęd do rabunku.
„Śmiem uprzedzić was, obywatele reprezentanci, że te trudności przechodzą moje siły i wolę wam to wyznać, niż nie spełnić oczekiwania. Byłbym dumny, gdybym mógł położyć kres tej nieszczęsnéj wojnie, uwolnić kraj od złego które mu zagraża, ale żądza sławy nie zaślepia mnie. Moje zdolności nie wystarczą na spełnienie waszych zamiarów, na zreorganizowanie armii, na zgładzanie niedołęztwa jenerałów, wskrzeszenie ufności w mieszkańcach ziem zbuntowanych, nareszcie na danie nowego życia, natchnienie nowym duchem wszystkiego co mnie otacza.
„Tyle rzeczy pozostanie w dawnym stanie, jest mi więc niepodobna odpowiedzieć waszym nadziejom i zapewnić koniec wojnie wandejskiéj.....“
Czyż czytając to sprawozdanie nie staje wam na myśli jaki starożytny Rzymianin z czasów Regula lub Katona, wysłany do któréj prowincyi zbuntowanéj w skutek prokonsulatu jakiego Kalpurniusza, Pisona lub Werresa?
Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/80
Ta strona została przepisana.
