Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/330

 Podczas niewoli ojca mego, od 27 ventose roku VII (17 marca 1799) do 15 floreala roku IX (5 kwietnia 1801) wielkie zaszły wypadki.
 Bonaparte, nie dokazawszy nic pod Saint-Jean d’Acre i widząc swe olbrzymie zamysły roztrącające się o te nędzną warownię; Bonaparte, który od dziesięciu miesięcy był zupełnie bez wiadomości z Europy, dowiaduje się nagle, z gazety przypadkiem zabłąkanéj, o naszych klęskach we Włoszech: o utracie Mantui, bitwie pod Novi, śmierci Jouberta. Opuszcza Egipt, po 40-dniowéj żegludze na pokładzie okrętu Muiron zawija do Frejus; przybywa do Paryża 10 października 1799, w miesiąc potem obala Dyrektoryat w sławnym dniu 18 brumaira; każe się mianować pierwszym konsulem, wydaje swą siostrę Karolinę za Murata, wyjeżdża do Wioch 6 maja 1800, przebywa z armią górę Bernard 19 i 20, i bije Austryaków pod Marengo dnia 14 czerwca 1800, tegoż samego dnia, w którym Soliman zamordował Klebera w Kairze.
 Dnia 12 stycznia 1801 Murat wyszedł z Me-