Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/252

 Kontrmajster Wilhelma Tella, okrętu, na którym był mój ojciec, pokiwał na to smutnie głową. Kontrmajster ten nazywał się Royer.
 — Cóż to znaczy Royer? zapytał mój ojciec.
 — To znaczy jenerale, że flotę spotka nieszczęście.
 — A to dla czego?
 — Bo okręt admiralski dotknął dna. A to znak niezawodny klęski.
 Ojciec mój wzruszył ramionami.
 W dwa miesiące potém flota rozbitą została pod Abukir.
 Wiadome są powszechnie szczegóły przeprawy. Po drodze wzięto Maltę, niezdobytą Maltę!
 To téż Caflarelli zwiedzając z Bonapartem warownie, nie mógł się wstrzymać od powiedzenia mu:
 — Szczęście twoje, jenerale, że był ktoś taki w twierdzy, co ci otworzył jéj bramy.
 Bonaparte wypuścił na wolność jeńców tureckich. Byłto pierwszy krok zbliżenia się do sułtana.
 Flota opuściła Maltę dnia 21 i popłynęła ku Kandyi.