Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/239

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

hater Kartaginy. Pozostawało mu jeszcze na wschodzie być Aleksandrem i Cezarem.
Wprzód jednakże wypłacił się z długu wdzięczności memu ojcu i Joubertowi. Ojca mego przedstawił Dyrektoryatowi jako Horacyusza Koklesa Tyrolu.
Joubertowi poruczył oddanie naczelnikom rządu chorągwi armii Włoskiéj. Chorągiew ta armii włoskiéj była czemś więcéj jak chorągwią, była pomnikiem, pomnikiem bajecznym téj bajecznéj kampanii.
Na jednej stronie czytano wyrazy:

Armii włoskiéj wdzięczna ojczyzna.

Po drugiéj stronie były opisane w krótkich, prostych i wspaniałych zdaniach, świetne dzieła dokonane w téj kampanii:

„150, 000 jeńców, 170 chorągwi, 550 armat, 600 dział polowych, 5 taborów mostowych, 9 okrętów o 64 armatach, 12 fregat o 32, 12 korwet, 18 galer; rozejm z królem Sardynii, konwencya z Genuą, rozejm z księciem Parmy, rozejm z królem Neapolu, rozejm z papieżem, układy wstępne w Leohen, kon-