Przejdź do zawartości

Strona:PL Dumas - Życie jenerała Tomasza Dumas.djvu/162

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

mimo najlepszych chęci aby wytrzymać uderzenie, będziem musieli uledz.
„Bywaj zdrów, drogi przyjacielu. Ufaj, że z radością pochwycę każdą sposobność do przysłużenia się tobie i mojéj ojczyznie.

„Ściskam cię z serca.
Dallemagne.“

Przykro było poczciwemu Dallemagne odmówić memu ojcu ludzi, których żądał, bo wiedział, że kiedy ich się domaga, to musi ich bardzo potrzebować.
Około południa pisał więc z Casanova:

Jenerał Dallemagne do jenem la Dumas.

„Dowiedziałem się w téj chwili jenerale, że most Formigosa stoi jeszcze. Rozkazałem natychmiast jenerałowi Montaut, aby wyszedł w 500 ludzi i 2 armaty do Formigosa; dałem mu potrzebne instrukcye, aby mógł zająć tył nieprzyjacielowi, jeżeli będziesz napadnięty.
„Pozdrowienie i braterstwo.

Dallemagne.“

Do tego listu dołączona była następująca kopia, która wyjaśnia, dla czego most Formigosa niebyt jeszcze zrzucony.