Strona:PL De Montepin - Potworna matka.pdf/30

córkę, bo, oddając ją, wiedziałaby, że tym jedynym sposobem będzie cię miała zawsze przy sobie...
 — Być może... Helenka jest ładna, to prawda, ale, jak mówią, nie będzie miała wiele, wychodząc za mąż...
 — Tak, posag jej będzie skąpy... Składać się będzie tylko z kamieniczki wartującej pięćdziesiąt tysięcy franków. Ale gdyby mąż podobał się jej matce, z przyjemnością oddałaby zięciowi ukochanemu wszystko, co ma w swym worku... A tam znajdzie się milion przeszło!
 — Milion — powtórzył Prosper, bardzo zdziwiony usłyszeniem tej cyfry niespodziewanej.
 — Co najmniej.
 — Czyś tego pewny?
 — Jak najzupełniej.
 — A skądże o tym możesz wiedzieć?
 — O, z pierwszej ręki... Rejent Carre, mój dawny pryncypał, jest rejentem Julii i jej męża... Miałem w moim ręku i mogłem się naczytać do syta papierów małżonków Tordierów.
 — To mi opowiedz wszystko...
 — Ho! ho! ho! Nareszcie zaczynasz się interesować.
 — To tylko prosta ciekawość, nic więcej... Chociaż przez pięć lat byłem komiwojażerem Tordierów i pozostawałem z nimi w bardzo dobrych stosunkach, nie znałem wcale ich interesów i nie przypuszczałem, ażeby byli tak bogaci.
 — No, każ podać cygar, a przy mazagranie opowiem ci wszystko... To historia nie tak długa.
 Cygara zostały zapalone.
 Włosko połknął trochę kawy z koniakiem i zapytał:
 — Wiesz, czem była garbuska, zanim została żoną Tordiera?
 — Jego służącą.
 — Właśnie... Jakób Tordier był głupim chłopakiem, który się bał kobiet... Od dwunastu już lat utrzymywał