Strona:PL Czerwony Kapturek i inne bajki.djvu/10

babunię. — Dziewczynka przyrzekła matce, że wszystko spełni jak należy.
 Babka mieszkała w głębi lasu, o pół godziny drogi od wsi. Gdy dziewczynka znalazła się w lesie, napotkała wilka. Nie wiedziała ona, co to za zły zwierz, przeto nie przestraszyła się go wcale.
 — Dzień dobry, Czerwony Kapturku! — powiedział wilk.
 — Dzień dobry, wilku! — odrzekła uprzejmie.
 — Dokąd to zmierzasz tak rano?
 — Do babuni.
 — Co niesiesz pod fartuszkiem?
 — Placek i wino. Wczoraj upiekła go mama. Niosę to babuni. Jest stara i wycieńczona, posili się i orzeźwi.
 — A gdzież to mieszka twoja babunia?
 — Dobry kawał drogi stąd. Domek jej stoi pod trzema dębami, wokoło są krzaki leszczyny, trafisz tam łatwo.
 Wilk pomyślał: «Smaczny to dla mnie kąsek z tej małej, lepszy jeszcze, niż stara