Przejdź do zawartości

Strona:PL Constant-Adolf.djvu/49

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
43
Adolf

świadomość i przewiduje iż zdoła się z nią rozstać! Kobieta, która ulegnie popędowi serca, posiada w tym momencie coś wzruszającego, świętego. To nie rozkosz, nie natura, nie zmysły są źródłem naszego skażenia: to rachuby, do których zaprawia nas społeczeństwo, i refleksje zrodzone doświadczeniem. Kochałem, szanowałam Eleonorę tysiąc razy więcej od czasu gdy się oddała. Kroczyłem z dumą wśród ludzi, wodziłem po nich spojrzeniem władcy. Czerpałem rozkosz w powietrzu nawet którem oddychałam. Rzucałem się w objęcia natury, aby jej podziękować za nieoczekiwane, olbrzymie dobrodziejstwo którego raczyła mi udzielić.