Strona:PL Cezary Jellenta Dante.djvu/042

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

zya i sztuka, miłość i wiedza, natchnienie i rozmyślanie — i, dodajmy — ideał kobiety, bez której wdzięku i czaru Komedya i Nowe życie byłyby tylko szacowną pracą drugiego Doctor Seraficus albo Angelicus, noszą wspólne imię — Beatrice[1]
Jej to duch białoskrzydły unosi się nad całem życiem artysty, tak blizki nam dzisiaj jeszcze i wymowny, jakgdyby dopiero wczoraj ziemię porzucił, tak kochający i przezeń umiłowany, jakgdyby wczoraj dopiero stał się «słońcem, co niegdyś miłością pierś jego paliło» (Raj III).





  1. Porównaj F. X. Krauz: Dante, sein Leben und sein Werk etc. (1897. str. 226—227).