Strona:PL Bolesław Prus - Opowiadania wieczorne.djvu/045

 — A to skąd?
 — Stąd, proszę pana rejenta, że w kraju mniej ucywilizowanym i zamożnym...
 — Dobrze, dobrze! Pozwól pan jednak zapytać się, które z dwóch państw stoi wyżej pod względem cywilizacji: Austrja, czy Belgja?
 — Naturalnie, że Belgja.
 — A iluż jest żebraków w Austrji na dziesięć tysięcy ludzi?
 — Trzystu trzydziestu...
 — A więc prawie osiem razy mniej... Rozumowanie pańskie zatem nie wytrzymuje najlżejszej krytyki!...
 Pan Zenon stracił resztkę zimnej krwi.
 — No, jeżeli tak — zawołał — to będę musiał umyć ręce od spraw, ogół obchodzących!
 Zrobił się zgiełk w sali. Gospodarz zaklinał pana Zenona, aby nie wychodził przed kolacją. Pan Damazy wielkim głosem dowodził, że memorjał o pauperyzmie był najznakomitszą pracą literacką w XIX stuleciu, a pan Piotr oponował i panu Zenonowi, i rejentowi, i Damazemu nawet. Wreszcie z ogólnego zamętu wypłynęło postanowienie, na mocy którego rejent, przy odgłosie łyżeczki i filiżanki, przywołany został do porządku, pana Zenona zaś uproszono, aby czytanie swego zewszechmiar znakomitego memorjału odłożył do sesji następnej.
 Teraz wyszedł na środek prezes a zarazem gospodarz, i ocierając kroplisty pot z czoła, rzekł:
 — Ale, ale... chciałem też panom ciekawą zakomunikować wiadomość.
 — Poważę się spytać, czy ma ona związek z celami naszych zebrań? — przerwał pan Piotr i spojrzał po obecnych, jak człowiek, który w danym razie potrafi miecz opozycji skierować nawet przeciw najwyżej położonym osobom.