Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/314

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

poczó̗l krolyowacz, a przes genego XXXci lyat krolyowal w Ierusalem. Gymyó̗ macyerzi gego Ioyaden z Ierusalem. Y czinyl dobre w wydzenyu bozem, ale nye w przespyecznem syerczu. Bo gdisz uzrzal, isze utwyrdzono krolewstwo gego: zmordowal slugy, gisz bily zabyly krolya oczcza gego, ale gich sinow nye zbyl, iako pysano w ksyó̗gach zakona Moysesowa, gdzesz przikazal pan rzekó̗cz: Nye bó̗dó̗ zbycy oczczowye za sini, any sinowye za swe oczce, ale kaszdi w swem grzesze umrze. Przeto sebraw Amazias Iudó̗, y ustaui gee po czelyadzach, tribuni y centurioni we wszem pokolenyu Iuda y w Benyamynowye. y zlyczil gee ode dwudzestu lyat a nad to. Y nalyazl XXXci tisyó̗czow mlodzczow, gysz mogly wnydz w boy, dzerszó̗cz kopye a scziti. A naymem prziwyodl z Israhela sto tisyó̗czow udatnich, stem lyber srebra. Y przidze k nyemu czlowyek bozi, rzekó̗cz: O krolyu, nye wichodz s tobó̗ woyska Israhelska, bo nye boga z Israhelem y se wszemy sini Efraymowimy. Gestly mnysz, iszbi w moci wogenskey zalezalo wycyó̗stwo boia: przepuscy pan, abi bil przemozon od nyeprzyiacyol. bocz to [Boga][1] gest, wspomoci (!!) y na byeg obrocycz. Y rzekl Amazias ku czlowyekowy bozemu: Czso tedi bó̗dze ysze* sto lybr srzebra, geszem dal ricerzom Israhelskim? Otpowye mó̗z bozi: Macz pan, odkó̗d mosze tobye dacz wyelym wyó̗cey, nysz to. A tak Amazias oddzely woyskó̗, iasz bila przyiala k nyemu z Efrayma, abi syó̗ wrocyla na swe myasto. Tedi ony barzo syó̗ roznyewaly przecyw Iudze, y wrocyly syó̗ do swey wloscy. A tak Amazias ufaió̗ w boga, poió̗w lyud swoy, y szedl do padolu solnego y pobyl sini Seyr, dwadzescya tysyó̗czow mó̗zow. A gynich XXa tisyó̗czow zgymaly mó̗zowye Iuda, y prziwyodó̗ ge na wyrzch wisokey gori y spiekaly ge na dol z skali, gysz syó̗ wszitci stlukly. Ale ona woyska, ió̗sz bil nawrocyl Amazias, abi s nym nye gezdzila ku pobyczu, rosuly syó̗ po myescyech Iuda, ot Samariey az do Beterona, a zbywszi trsy tysyó̗ce lyuda, pobral(y) wyelyki plyon. Potem Amazias po pobycyu Ydumskich, a pobraw bogy sinow Seyr, ustauil ge sobye za bogy, a modlyl syó̗ gym, a kadzidlo gym offyerowal. Prze ktoró̗sz rzecz roznyewal syó̗ pan przecyw Amaziaszowy, poslal k nyemu proroka, gen bil rzekl k nyemu: Przeczesz syó̗ modlyl bogom, gysz nye mogly wizwolycz lyuda swego z ró̗ki twey? A gdisz on to mowyl: otpowye gemu: Zalysz ti raczcza krolyow? przestan, acz nye zabyió̗ cyebye. A otchadzaió̗ prorok, rzecze: Wyem, isze umyenyl cyó̗[a] zabycz pan przeto, iszesz takó̗ zloscz uczinyl, a nad to, yszesz nye posluchal radi mey. Przeto Amazias, krol Iuda, wzó̗w przezló̗ó̗ radó̗, poslal ku Ioasowy, sinu Ioatanowu, sinu Yeuowu, krolyu Israhelskemu, rzekó̗cz: Podz, a

  1. Karta kodeksu nr 148
  1. Ten wyraz wypuszczony w kodexie. „Dei quippe est adjuvare et in fugam convertere“. Wulg.