Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/287

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

ku stu a pyó̗czdzesyó̗t tysyó̗czow (?)[1]. Wszitci cy sinowye Beniamynoui.

IX.

I zlyczon gest wszitek Israhel, a lyczba gich popysana gest w ksyó̗gach krolyow israhelskich a Iuda. a przewyedzeny só̗ do Babilona prze swe zgrzeszenye. Ktorzi przebiualy pyrwy w gymyenyach swich a w myescyech israkelskich, a kaplany, a uczeny, a proroci. A bidlyly w Ierusalem s sinow Iuda, a s sinow Beniamin, a z sinow Efraym a Manase. Othei, sin Amiud, sina Senni, sina Omidi, sina Boni z sinow Phares, sina Iuda. A z Siloni: Asia pyrworodzenyec a sinowye gego. Potem z sinow Zara: Iehuel, a bracyey gego szescz set a dzewyó̗cz dzesyó̗t. Potem z sinow Benyamin: Salo, sin Mozollam, sina Odia, sina Azana. a Iobamia, sin Ieroam, a Ela, sin Ozi, sina Mochri. a Mosollam, sin Saphatie, sina Ruhuhel, sina Iebanie. a bracya gich po czelyadzach swich, dzewyó̗cz set a pyó̗czdzesyó̗t a szescz. Wszitci cy ksyó̗szó̗ta przirodzonich swich, po domyech oczczow swich. A s kaplanow Ioiada, Ioiarib a Iachim, a Azarias, sin Helchie, sina Mosollam, sina Sadochowa, sina Meraioth, sina Achitoph, byskupa domu boszego. Potem Adaia, sin Ieroam, sina Phasor, sina Melchia. a Masia sin Adihel, sin(a) Iezra, sina Mosollam, sina Mesollamoth, sina Emer. Ale bracya gich ksyó̗szó̗ta po

czelyadzach swich, tisyó̗c syedm set a syedmdzesyó̗t, przesylny udatnoscyó̗ ku dzalanyu potrzebi sluszebney w domu boszem. S koscyelnich slug: Semeia, sin Asub, sina Ezricam, sina Asebiu, s sinow Merari Bachaccar teszarz, a Gaal, a Machania, sin Micha, sina Zecri, sina Asaph. a Obdias, sin Semeie, sina Galal, sina Iditum. a Barachia, sin Asa, sina Elchana, gen przebiwal na syenyach Neptalim*. Potem wrotny[2]: Sellum, a Achim, Telmon a Achimam. a bracya gich ale (?) y ksyó̗szó̗ta az do tego czasu, we wrocyech krolyowich na wschod sluncza, strzegó̗c slugy koscyelne otrzedzamy swimy[3] s sinow Leui. Sellum, sin Chore, sina Abyazaf, sina Chore, s bracyó̗ swó̗ y z domem oczcza sweg(o). Cyto só̗ Chorite nad dzali sluzebnimy, strosze syeny koscyelney swyadzeczstwa. y czelyadzi gich po otrzedzach stanowich boszich strzegó̗c wescya. Potem Finees, sin Eleazarow, bil wogewoda gich przed bogem. Ale Zacharias, sin Mozollam, wrotni wrot stanu swyadeczstwa. Wszitci cyto wibrany ku wrotnycstwu wrot, dwyescye a dwanaczcye, popysany we wsyach wlostnich, geszto ustawyly só̗ Dauid a Samuel prorok, na gich wyaró̗, tak ge, iako sini gich, we wrocyech domu boszego a w stanye swyadecstwa otrzedzamy swimy. Po cztirzech wyetrzech bily wrotny, to gest na wschod sluncza, a na zapad, a na polnoci, a na poludnye. Bracya tesz gich we wsyach przebiwaly, a przichadzali

  1. Trochę za wiele! W Wulg. tylko „usque ad centum quinquaginta“.
  2. Janitores (wrotni).
  3. Per vices suas“ (Wulg.).