asz y prziszedl do Nayot w Ramata. Y swlekl takesz odzenye swe y prorokowal s gynimy przed Samuelem, y wislawyal nag czali dzen y wszitkó̗ noc. A przeto weszlo na przislowye: Aza gest Saul myedzi proroki?
I ucyekl Dauid s Ayot, gesz gest w Ramacye, a prziszedl, mowyl przed Ionató̗, rzekó̗cz: Czsom uczinyl? które me przewynyenye? a ktore gest me sgrzeszenye przecyw oczczu twemu, ysze szuka dusze mey? K nyemu Ionata rzecze: Nye stanye syó̗ to, nye sydzesz szmyercyó̗. any czso ucziny ocyecz moy malo albo wyele pyrwey, nysz my ziawy. Ale genó̗ tó̗ rzecz zatayl ocyecz moy przede mnó̗, a przeto nykake to nye bó̗dze. Y przisyó̗gl wtore Ionatas Dauidowy. K nyemu rzecze: To dobrze wye ocyecz twoy, yszem nalyazl myloscz przed twima oczima. a przetosz mowy: Nye wyecz (wiedz) tego Ionata, abi syó̗ nye zamó̗cyl. A wszako zyw gest pan, a zywa gest dusza twa, isze gednim telko* stó̗pyenym (a tak powyem) ia ode smyercy rozdzelyonem. Tedi Ionatas rzecze k Dauidowy: Czsokoly powye mnye dusza twa, uczinyó̗ tobye. W tó̗ dobó̗ Dauid ku Ionacye rzecze: Owa, tocz iutro swyó̗to[1] gest, a iako podle obiczaia ia syadam podle krolya za stolem: nyechaysze mnye tedi na polyu do wyeczora trzecyego dnya. Wezrzily ocyecz twoy wspomynaió̗ez, a opita na myó̗: rze[a] czesz gemu: Prosyl myó̗ Dauid, abi szedl richlo do Betlema, do swego myasta. bo só̗ tam slawó̗tne obyati ode wszitkich gego przirodzonich. Rzeczely: A to gest dobrze, tedi bó̗dze pokoy sludze twemu. Gestly syó̗ roznyewa: tedi wyedz, isze syó̗ dokonala gego zloscz. A przeto uczin myloscz s swim slugó̗, albosz tego chcyal, abi bilo myedzi mnó̗ a myedzi tobó̗ bosze zaszlyubyenye. A gestly we mnye ktora zloscz: ty myó̗ sam zabyg, a ku swemu oczczu myó̗ nye wodz. K nyemu rzecze Ionatas: Bog tego nye day, any syó̗ to mosze sstacz. ale poznamly, ysze syó̗ dokona zloscz oczcza mego przecyw tobye, wskaszó̗ tobye.
K temu Dauid rzecze: Kto my otkasze, powyely czso ocyecz twoy twardego tobye o mnye? Ionatas rzecze: Podz, winydzewa na pole precz. A gdisz wiszlasta na pole, rzecze Ionatas ku Dauidowy: Sziw gest pan bog israhelsky. dowyemly syó̗ konyecznego[2] umisla oczcza mego za iutra abo po zaiutrzeyszem dnyu, a bó̗dze dobrego czso rzeczono o Dauidze: acz k tobye nye poszlyó̗ a tobye wyedzecz nye dam, uczin to bog nad lonató̗ a to przepuscz. Gestly bó̗dze oczcza mego zloscz ustawyczna przecyw tobye, wziawyó̗ uchu twemu y pusczó̗ cyó̗ w pokoiu, a bog bó̗dz s tobó̗, iako bil s oczcem mim. A bó̗dó̗lycz sziw, uczin se mnó̗ myloscz boszó̗. gestly umró̗, nye oddalyay mylosyerdza swego od domu mego asz na wyeki. Gestly
- ↑ Karta kodeksu nr 104
