Strona:PL Bełza Władysław - Podarek dla grzecznych dzieci.djvu/15

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Tęskną nutą od dąbrowy,
Na wskroś duszę twą przenika[1]
Ileż więcéj dumki słowa,
Do stęsknionéj mówią duszy?
Ileż więcéj pieśń wioskowa,
I zachwyci ją i wzruszy?






  1. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; brak kropki.